Sevişmek bile enerji kaybıydı artık..
Ertesi sabah kendiyle uyanmanın onun en büyük özgürlüğü olduğunu öğrenmişti yılların verdiği deneyimle..
Kimseye yer yoktu uzun yıllardır hayatında..
Böylesinin, ona kendisinden bir ödül olduğunun farkına varmıştı..
İstanbulda bardaydı..
Kadın anlamıştı adamı.. Sustu..
Sadece dedi.. Sız benimle.. Belki biraz lafladıktan sonra..
Biraz laflamadan fazlası olacağının farkındayım dedi adam..
Ve artık suskunluğun yerini tutmuyor kelimeler benim için...
Susabilecek misin?
Kadın susararak anlatmayı bilmiyordu.. Öğrenmek içinse çok geçti..
Gülümsediler.. Ayrıldılar...
Kadın;
- Susarak nasıl anlatılır bir duygu
dedi yanına döndüğü arkadaşına...
Arkadaşı tanıyordu adamı...
- Ona mı.. sadece susarak anlatılır..
Dedi.. Geçmişten miras hafif bir sızıyla..
