Kadının gözleri, "ne kadar kaçsanda seninle konuşacağım, boşuna debelenme" diyordu...
Teslim oldu...
- Merhaba..
Kadın: - İkimizde yeterince alkollüyüz. Formaliteyle zaman kaybetmeyeceğim.. Elini ver..
Şaşkın.. Ürkek.. Uzattı sağ elini...
Kadın zaten iri olan gözlerini daha da irileştirmeyi başararak elin içine sızdı sanki...
-Ben konuşurken sözümü kesme...
Ne olduğunu anlamaya çalışmaktan vazgeçmiş, kapaklarını zorladığı gözleriyle,
- Tamam..
diyebildi..
- Aslında kolay bir hayatın olmuş.. Ama öyle keskin köşeler var ki.. Sende kalıcı hasar bırakmış... Hassas herifsin.. O serseri görüntünün altında pamuklara sarıp koruduğun bir kristal var... Ve ona birinin ulaşması senin en büyük kabusun... Korkuyorsun.. Zira o kırıldığında, sen parçalanacaksın.... Biliyorsun..
Bu dedi kendi kendine..
Alkolün beyne etkisi olmalı.. Aslında kadın konuşmuyor.. Onu seslendiren ben olmalıyım...
Ama iri gözlü, kıvırcık inatçı saçlı kadın susmadan, acımasızca devam ediyordu...
- Aşıksın sen.. Çok iyi tanıdığın, uzun zamandır ayrılamadığın, işten çıkar çıkmaz koşarak yanına gittiğin, buluştuğunda da sabaha kadar tutkuyla seviştiğin birine...
Kendine...
Başlarda zorlukla dinlediği kadının susmasını istemiyordu şimdi.. Uzun zamandır dinleyemediği bir parça, kurak yazın ardından yağan ilk yağmurun sesi, eski bir dostun sohbeti gibiydi sanki..
Şaşkınlığını atmış, küçükken annesinin uykudan önce yanına kıvrılarak ona okuduğu hikayeleri dinler gibi dinliyordu.. Merakla... Sonuydu merak ettiği... Böyledir insanoğlu.. Kendisini başkasından dinlemeyi sever.
- Bu senin seçimin.. Kıskançlık, gurur, ihtiras, tutku.. Herşey var... Birgün onsuz uyanmak korkusu hep içinde.. Dünyanın en kusursuz kadını yanında olsa bile...
Ve siz birlikte yaşlanıp, birlikte öleceksiniz.. İki yalnız adam...
Eli havada kalmıştı.. Kendine geldiğinde kadın sırtını dönmüş içeri girmek üzeredi..
Ardından seslendi
- Pardon.. Sadece bir sorum var.. Bütün bunları elimde nasıl gördün?
Kadın müstehzi gülümsedi..
- Ben bütün bunları elinde değil, yüzünde gördüm....
